-
1 przest|ać2
pf (przestoję, przestoisz) Ⅰ vt (spędzić stojąc) to stand [koncert, podróż]- całą drogę przestał na korytarzu he spent the whole journey standing in the corridor- przestały godzinę plotkując they stood a. were standing around gossiping for an hour- owoce przestały się na drzewie the fruit grew overripe on the treeThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przest|ać2
См. также в других словарях:
przestać — I dk, przestaćstanę, przestaćstaniesz, przestaćstań, przestaćstał przestawać ndk IX, przestaćstaję, przestaćstajesz, przestaćwaj, przestaćwał 1. «przerwać jakąś czynność, nie kontynuować, zaniechać czegoś; ustać» Przestań płakać. Deszcz przestał… … Słownik języka polskiego
